wtorek, 13 grudnia 2016

Efekty mojego odchudzania (1 lipiec-12 grudzień '16)

Bo nieważne ile masz lat! Masz tyle lat na ile się czujesz!
Od momentu, w którym zaczęłam się odchudzać minęło właśnie prawie 5,5 miesiąca, zaliczyłam 21 kg na minusie, więc chyba mogę mówić już o moim małym sukcesie ;)

Czas na konkrety wyrażone w liczbach! Jesteście ciekawi? Poniżej załączam wyniki z pomiaru składu mojego ciała, od lewej: 11 sierpień, 13 październik i 12 grudzień.

WAGA -21 kg
BYŁO: 96 kg/165cm BMI 35.3 II stopień otyłości 01.07.16

JEST: 75 kg/165cm BMI 27.5 nadwaga 12.11.16

OBWODY - 92,5 cm
(suma utraty cm: biust, pod biustem, pas, biodra, udo, łydka)
BYŁO: biust 106 cm            JEST: biust 93 cm          -13 cm
pod biustem 95 cm             pod biustem 80 cm          -15 cm
pas 108 cm                            pas 82 cm                     -26 cm
biodra 112 cm                     biodra 94-96 cm             -18 cm
udo 68 cm                              udo 54 cm                   -14 cm
łydka 48 cm                          łydka 41,5 cm               -6,5 cm

*wahanie obwodu bioder wynika z ilości ćwiczeń "pompujących" pośladki ;) 
*gdybym mierzyła jeszcze (jak inni) talię, szyję, ramię itp, to spadek cm w obwodach sięgnąłby pewnie -130 cm albo i więcej... 
*u mnie słabo z matematyką, mam nadzieję że się nie pomyliłam w liczeniu ;) 

Dlaczego to ujawniam? Nie wstydziłam się siebie wtedy, tym bardziej nie mam powodów do wstydu teraz. Może od dawna chcesz schudnąć, ale brakuje Ci kopa, motywacji, może komuś takie szokujące zestawienie liczbowe pomoże?

Z czego cieszę się najbardziej? Ze spadku WIEKU METABOLICZNEGO! w 4 miesiące z 44 lat odmłodniałam do 25 lat! (rocznikowo za chwilę wskoczy mi w metrykę 30-stka) - zajebiste uczucie mieć młodsze ciało od metryki. Jaram się niesamowicie, zwłaszcza, że przede mną nadal kupa pracy, więc prawdopodobnie moje "odmłodzenie" jeszcze trochę się pogłębi ;) 

MASA MIĘŚNI -  moje mięśnie ważyły w sierpniu 53.6 kg - rewelka! dzięki temu moja otyłość nie wyglądała aż tak źle ;) Obecnie moje mięśnie to 52.7 kg, nieznacznie je spalam, ale to w moim przypadku raczej dobrze, bo być może jednak uda mi się dociągnąć do wagi 60 kg - marzenie.

TŁUSZCZ - w sierpniu stanowił aż 34.3% mojego ciała, obecnie jest to już tylko 26% i mieszczę się w normie - wręcz mam wzorcową ilość. Dolna granica to 21%, kto wie może uda mi się jeszcze trochę zjechać z tłuszczyku? ;)

VISCERAL FAT RATING, czyli wskaźnik tłuszczu trzewnego: 3 (było 5) - super! moje organy wewnętrzne są coraz mniej obklejone tłuszczem. Podobno trudno pozbywa się tego tłuszczu, więc jestem z siebie dumna.

To chyba wszystkie ważne cyferki - koniec analizy! Jeśli coś pominęłam, jeśli chcecie coś wiedzieć zapraszam do dyskusji w komentarzach :) Jesteście ciekawi efektów wizualnych? Już zaspokajam Waszą ciekawość. Niestety zdjęć jest mało, bo padła mi karta pamięci :( później Michał ciągle pracował - sama sobie zdjęć pleców, czy tricepsów nie cyknę, a w nocy światło jest ciulowe... W kolejnym poście o moich treningach postaram się o więcej zdjęć ;) 

Od lewej: lipiec, sierpień, listopad
Na brzuchu przez nadmiar skóry nadal słabo widać kaloryfer, który tam się ładnie tworzy ;) 

Pewnie myślicie, że zajebiście jest tak schudnąć i w ogóle, no niestety są też minusy... Czas na wady odchudzania!
-----> W szybkim czasie okazało się, że nie mam co na siebie włożyć - wszystkie ciuchy stały się wielkimi workami, chciałoby się kupić nowe ubrania, które podkreśla figurę, ale trzeba sprzedać stare, no i nie ma co szaleć z zakupami, bo nadal chudnę i nowe ciuchy za 2 miesiące mogą okazać się znów za duże...
-----> Skóra - niestety nie wygląda za dobrze :( najgorzej jest na dole brzucha i po wewnętrznej stronie ud oraz po zewnętrznej stronie bioder... wszystko wygląda w miarę OK dopóki nie robię deski lub nie leżę na boku. Pod tym względem wolałam już moje pełne kształty - przynajmniej nic mi nie wisiało w takim stopniu. Niestety w moim wieku skóra nie produkuje już kolagenu, ale pocieszam się, że to dopiero niecałe pół roku i jest cień szansy, że za rok, dwa dzięki pielęgnacji, ćwiczeniom i masażom skóra przynajmniej trochę się ogarnie i wciągnie. Przybyło też rozstępów... Tu się mocno rozczarowałam, bo myślałam, że jak schudnę to moje ciało będzie genialnie wyglądało w bikini, miesiąc zajęło mi zaakceptowanie tego stanu rzeczy. Przez chwilę przeszło mi nawet przez myśl, że jebać to całe odchudzanie, biorę się za jedzenie wtedy skóra znów będzie napięta, bo przytyje. Na szczęście szybko się pozbierałam psychicznie. Bardzo ważne jest także to, że mojemu facetowi te zwisające fałdy skóry nie przeszkadzają - uważa, że wyolbrzymiam problem i nic mi nie wisi w takim stopniu jak ja to widzę ;) 
-----> Zimno - niemal nieustannie jest mi zimno, bo organizm nie ogrzewa się już sam w takim stopniu, jak wtedy kiedy dźwigałam tyle kilogramów. Czasem nawet wiele warstw ubrań nie pomaga, najlepiej rozgrzewa mnie aktywność fizyczna, herbata nie pomaga. 

Myślicie, że osiadłam na laurach? Nic bardziej mylnego! Cisnę dalej, mam nadzieję, że do lipca 2017 osiągnę swój cel, czyli 60 kg, ale jeśli zatrzymam się na 65 kg to też będzie super. 
Jeśli Wam też udało się schudnąć to pod żadnym pozorem nie wracajcie do starych, niezdrowych nawyków żywieniowych! Nie ma się co dziwić, że tak wielu osobom nie udaje się utrzymać wagi, skoro po osiągnięciu celu znów robią ze swojego ciała śmietnik.

Jeśli kogoś ciekawi temat lub chcecie się pochwalić swoimi efektami, to zapraszam do dyskusji w komentarzach, miłego dnia! 

2 komentarze:

  1. Hannibal Lecter na rowerze ;)15 lutego 2017 23:06

    Gratuluję wyniku!!! I samozaparcia... Mnie tego bardzo brakuje. Ostatnie 20 lat mojego życia to nieustanna walka z sadłem, chudnięcie i tycie na przemian, ciągłe porażki. W dzieciństwie nie miałam problemów z nadwagą, byłam wręcz chuda, wszystko zaczęło się jednak zmieniać w okresie dojrzewania, pod koniec pierwszej klasy liceum. Po drodze były różne diety - kapuściana, oparta na preparacie, po którym straciłam połowę włosów, Dukana, różne samodzielne próby ograniczenia jedzenia/rezygnacji ze słodyczy, przez pewien czas byłam nawet pod opieką dietetyczki, ale też się poddałam. Po raz kolejny stwierdzam, że moje ciało nie potrafi być szczupłe. Czasami też nie mogę na siebie patrzeć, choć nie mam ekstremalnej nadwagi - ważę coś ok. 78 kg przy 1,70 m wzrostu. Chciałabym ważyć maks. 70 kg, a najlepiej 65, ale to marzenie ściętej głowy... :(
    Dużo jeżdżę na rowerze, ale spadkiem wagi to nie skutkuje. Ale też wiem, że odżywiam się fatalnie, bo słodkimi bułkami, waflami, cukierkami, macą, zupkami chińskimi, a warzywa jem chyba rzadziej niż raz w miesiącu. Jesienią jeszcze chodziłam na basen, ale teraz, zimą, mi się nie chce (do tego dochodzi problem, że dready długo schną i nie ma siły, muszę wyjść na mróz z mokrą głową - a wtedy o przeziębienie nietrudno).
    Próbuję zmienić nawyki żywieniowe, ostatnio zrezygnowałam z tych rzeczy, którymi się głównie żywiłam przez ostatnie miesiące, ale mam taką chcicę na słodycze lub coś do pochrupania podczas pracy (moja ulubiona sytuacja - łóżko, kocyk, laptop na brzuchu, a pod ręką cuksy lub wafle), że mnie skręca...
    Pozdrawiam ciepło i jeszcze raz gratuluję :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuje :)
      Jak czytałam o Twoich nawykach żywieniowych, to az przesżły mnie ciarki :/ Kochana zadbaj troche o siebie, nie chce straszyć, ale w przysżłości może Ci się takie odżywianie odbic na zdrowiu...
      Mi wszystko zmieniło się w głowie, przewartościowało i w ogóle nie ciagnie mnie do niczego niezdrowego. Nie sądziłam, że tak sie da!
      Życzę Ci silnej woli i przejścia na lepszą stronę mocy :) Zrób to dla siebie, warto! Ja czuje się tak jakbym miała 15 lat ;)
      Pozdrawiam!

      Usuń

wegankaijejswiat.blogspot.com